Uzależnienie od narkotyków stało problemem społecznym. Szczególnie tragiczne i katastrofalne jest nadużywanie narkotyków przez młodych ludzi, ponieważ ma to wpływ zarówno na teraźniejszość, jak i przyszłość społeczeństwa. Ponadto mafia narkotykowa wymyśla coraz więcej nowych substancji i narkotyków, których nie ma na liście narkotyków. Z reguły są jeszcze bardziej złośliwe, co prowadzi do jeszcze większych szkód dla całego społeczeństwa.
Skala problemu
Większość osób zażywających narkotyki to osoby młode w wieku poniżej 30 lat. A tempo wzrostu narkomanii w tym środowisku jest najwyższe. Dzisiejszy średni wiek inicjacji narkotyków wynosi 13 lat. Jednak przypadki uzależnienia od narkotyków zostały już zidentyfikowane u dzieci w wieku 9-10 lat. Z badań selektywnych wśród młodzieży wynika, że 44% chłopców i 25% dziewcząt przynajmniej raz w swoim krótkim życiu próbowało narkotyków i innych substancji psychoaktywnych. Tylko w ostatnich latach liczba nastoletnich narkomanów, którzy jako pierwsi szukali pomocy medycznej, wzrosła o jedną czwartą. Dla wielu nastolatków i młodych ludzi narkotyki, w tym alkohol, nie są problemem społecznym ani osobistym; traktują je raczej jako część codziennego życia. Stąd bliski związek narkotyków z różnymi sferami życia młodzieży: „podwórko”, towarzystwo znajomych, klub, dyskoteka itp.
Jakie są konsekwencje narkomanii dla społeczeństwa?
To 7-11-krotny wzrost śmiertelności, dziesięciokrotny wzrost liczby prób samobójczych, dziesięciokrotny wzrost chorób związanych z narkomanią: przede wszystkim AIDS, zakaźne zapalenie wątroby, choroby przenoszone drogą płciową, gruźlica i inne choroby. Według statystyk międzynarodowych cała gama chorób związanych z uzależnieniem od narkotyków stanowi około 10% wszystkich zgonów i 20% wszystkich hospitalizacji. Ponadto obecnie około 40% hospitalizacji w poradniach psychiatrycznych to nastolatki z narkomanią i uzależnieniami. Dlatego tak ważne jest zapobieganie uzależnieniu. Czego unikać Profilaktyka to najlepszy sposób walki z alkoholizmem i narkomanią. Jednak wiele osób nie wie, w jaki sposób przemawiać do osób potencjalnie zagrożonych. Na początek ustalmy czego nie należy robić.
Niewskazane jest:
• Stosowanie taktyk zastraszania: Te taktyki okazały się nieskuteczne.
• Przedstawianie nieprawdziwych i wyolbrzymianie negatywnych konsekwencji nadużywania narkotyków przy opisywaniu ich skutków.
• Jednorazowe działania profilaktyczne.
• Fałszywe informacje. Nawet po jednokrotnym kłamstwie wszystkie dalsze informacje zostaną odrzucone przez młodzież, która jest dziś dość dobrze poinformowana.
• Uzasadniać zażywania narkotyków, bez względu na powód. Rodzice i inni dorośli, którzy odgrywają ważną rolę w życiu dziecka, powinni być zaangażowani w strategie edukacji antynarkotykowej.
Profilaktyka
Aby zapobiegać używaniu narkotyków, alkoholizmowi wśród młodych ludzi, ważne jest, aby wiedzieć, dlaczego niektórzy łatwo stają się narkomanami, podczas gdy inni nie ulegają szkodliwym wpływom, innymi słowy, ważne jest, aby zidentyfikować przyczyny i czynniki uzależnienia od narkotyków wśród młodzieży. Badania przeprowadzone w środowisku pokazują, że większość młodych ludzi uważa, że narkotyk „pomaga zapomnieć o problemach” i „przynosi przyjemne uczucia”. „Zainteresowanie ryzykiem” związanym z używaniem narkotyków wskazało 16% ankietowanych. 14% zaczyna brać środki odurzające „z nudy”, 5,0% „uważa narkotyki za niezbędny element młodzieżowych imprez”. Ważnym motywem zażywania narkotyków jest poszukiwanie niezwykłych doznań i przeżyć. Jeśli dowiesz się, że twoje dziecko zażywa narkotyki, skontaktuj się z nauczycielami, psychologami, lekarzami. Nie należy stosować szantażu, pozbawiać syna lub córkę ich zwykłych rzeczy, życia rodzinnego i zwyczajów. Niedopuszczalne jest wyrzucenie dziecka z rodziny, pozostawienie go samemu sobie, pozbawienie go wsparcia. Nie masz prawa się poddawać, tracić ducha, cierpliwość i wiarę w swoje dziecko. Sukces w ratowaniu nastolatków używających narkotyków zależy od tego, jaka atmosfera moralna i psychiczna go otacza w rodzinie, szkole i społeczeństwie. Taka osoba wymaga stałej, dyskretnej kontroli, ale i wsparcia.
