Sukces leczenia uzależnionego zależy w połowie od środowiska, w którym się on znajduje. Dlatego, aby naprawdę pomóc uzależnionemu i go wyleczyć, bez nawrotów, konieczne jest rozpoczęcie od rodziny i bliskich. Każda rodzina to mikro ekosystem z własnym klimatem.
W rodzinie
Ewentualna pomoc musi dotyczyć wszystkich członków rodziny bez wyjątku. W psychoterapii istnieje takie pojęcie jak współ uzależnienie, które charakteryzuje się stopniem przystosowania członków rodziny do problemu. Często krewni nawet nie zdają sobie sprawy, że krzywdzą osobę niesamodzielną, która potrzebuje pomocy i wsparcia. Szczerze chcą wiedzieć, jak pomóc uzależnionemu, ale ich działania mają dokładnie odwrotny skutek. Bliscy nie rozumieją, dlaczego uzależniony reaguje agresywnie na ofertę pomocy, odmawia jej bezpośrednio lub pośrednio, czasem w bardzo niegrzecznej formie. Wielu próbuje wpływać na uzależnionego metodami psychologicznymi lub fizycznymi, co jest zdecydowanie odradzane. Tymczasem celem dla rodziny powinno być skierowanie osoby uzależnionej na odwyk.
Jeśli uzależniony zgodzi się na leczenie, krewni muszą uczęszczać na zajęcia grupowe w ośrodku rehabilitacyjnym, prywatne konsultacje z psychologiem lub psychoterapeutą, wykłady w ośrodkach, wykonywać zalecenia specjalistów. Niektórzy lekarze zalecają członkom rodziny uczęszczanie do grup samopomocy, komunikowanie się z krewnymi innych pacjentów lub osobami, które już wyzdrowiały. Pozwoli im to dostosować się do sytuacji, a następnie kompetentnie pomóc osobie uzależnionej.
Jak pomóc uzależnionemu?
Aby pomóc osobie uzależnionej w pozbyciu się nałogu, należy na czas zauważyć pierwsze objawy choroby i natychmiast zwrócić się do specjalistów. Im szybciej rozpocznie się leczenie odwykowe, tym lepsze i dłuższe będą efekty. Główne objawy uzależnienia od narkotyków to:
• Izolacja od bliskich
• Naprzemienna apatia i nadmierna aktywność, niestabilny nastrój, drażliwość
• Utrata masy ciała ze zwiększonym apetytem lub bez apetytu
• Manifestacja ryzykownych zachowań (bójki, drobne kradzieże)
• Ciągły brak pieniędzy
• Brak zainteresowania swoim wyglądem, nieporządek
• Zaniedbywanie szkoły, pracy i innych obowiązków
Czy można „na siłę” leczyć? I jak robić to właściwie?
Jeszcze 10-15 lat temu można było znaleźć tak zwane „ośrodki leczenia” dla narkomanów, w których przetrzymywano ich wbrew własnej woli, pozbawionych narkotyków. Skuteczność takich metod leczenia jest minimalna. Dziś psychoterapia zajmuje pierwsze miejsce po detoksykacji i usunięciu objawów abstynencyjnych. Eksperci wiedzą, jak pomóc narkomanowi i mogą to zrobić tylko wtedy, gdy zechce. Jednak w niektórych przypadkach, na mocy orzeczenia sądu, pacjent może zostać skierowany na przymusowe leczenie do państwowych poradni odwykowych lub przychodni, na przykład, jeśli popełnił wykroczenie.
Innym przypadkiem, w którym można leczyć narkomana wbrew jego woli, jest próba samobójcza lub niebezpieczne dla innych zaburzenia psychiczne. W takim przypadku pacjent jest hospitalizowany przez zespół pogotowia ratunkowego. Takie środki nie zawsze są skuteczne. Dużo lepiej jest leczyć osobę uzależnioną od narkotyków w prywatnych ośrodkach, w których każdy pacjent będzie traktowany indywidualnie. Tam opracowano wiele programów leczenia narkomanii po detoksykacji. Najczęściej używane z nich to „12 kroków” i „21 dni”.
Program 12 kroków jest stosowany od ponad 50 lat. Celem udziału w takim programie jest zrozumienie i zaakceptowanie swojej choroby, zwrócenie się o pomoc do osób, które ukończyły już cały program i całkowite pozbycie się nałogu. W przeciwieństwie do ciągłej 12-etapowej metody, program 21-dniowy jest zwykle stosowany w poradniach specjalistycznych i ośrodkach rehabilitacji odwykowej. Oprócz psychoterapii indywidualnej i grupowej obejmuje wsparcie lekowe dla osób uzależnionych od narkotyków, poprawiające ich kondycję fizyczną.
W ciągu 3 tygodni pacjenci przechodzą intensywny kurs psychoterapii. Obejmuje to różnorodne wykłady, szkolenia, sesje grupowe, rozmowy indywidualne. Celem takiego oddziaływania jest ukształtowanie motywacji do rzucenia narkotyków.
